تمام خصوصیات فردی و
اجتماعی که برای رسیدن به محبوبیت لازم است و بطور خلاصه به تعدادی از آنها اشاره
شد ، را می توان در این کلام امیرالمومنین ( علیه السلام ) خلاصه کرد . بطوری که
حضرت در وصیت خود به امام حسن ( علیه السلام ) می فرمایند : فرزندم در برخورد با دیگران خود را میزان
قرار ده آنچه را برای خود می پسندی برای دیگران نیز بپسند و آنچه را برخود نمی
پسندی بر آنان نیز مپسند ، ستم نکن همچنان که دوست نداری به تو ستم شود ، نیکی کن
همچنان که دوست داری به تو نیکی شود و آنچه را ازدیگران زشت می شماری از خود نیز
زشت شمار . ³

نکته ای که حضرت اشاره می
فرمایند و ما را به آن توجه می دهند این است که شما دوست دارید مردم چگونه و بر
اساس چه روشی با شما رفتار کنند ، هر چه را برای دیگران پیشنهاد می کنیم همان
بهترین روش است که شما نیز برهمان اساس  با آنان رفتار کنید . اگر دوست دارید
با شما مهربان باشند ، اگر دوست دارید با شما صادق باشند ، اگر دوست دارید به شما
احترام گذاشته و با شما همدل باشند اگر دوست دارید به دیدار شما آمده و به عهد و
پیمان خود وفادار باشند و.... همین اصول را هم شما در رفتار خود با دیگران پیاده
کنید قطعاً خواهید دید که در روابط خود موفق بوده و مردم در مجالست ونزدیک شدن به
شما تمایل نشان می دهند .

این دستورالعملی است که
اگر بتوانیم در تمامی مراحل زندگی ، در ارتباط میان اعضای خانواده و در ارتباطهای
اجتماعی  به مرحله اجرا درآوریم، زندگی موفقی خواهیم داشت . زیرا آدمی به این
مرحله از کمال نخواهد رسید مگر آن که خود خواهی ها ، خودبینی ها و.... را کنار
بگذارد و در بعضی مواقع دیگران را برخورد ترجیح داده و ایثار کند و نسبت به مردم
فداکار باشد . حضرت حتی این نکته را هم در بیان خود متذکر می شوند که در انجام
امور محبت آمیز پیش قدم باشیم . آنجا که می فرمایند :«
نیکی کن همچنان که دوست داری به تو نیکی شود »

بنابراین کسی که هرچیز را
برای خود دوست داشت برای دیگران نیز بخواهد و حتی دیگران را برخود ترجیح دهد و در
انجام این امور پیشتاز باشد بالطبع مردم نیز به دیده عظمت و احترام به او می نگرند
و رشته محبت بین آنها ایجاد شده و محبوب نزد آنان خواهد بود . البته با رعایت این
نکته که در این عمل خود «خلوص نیت» داشته باشد .

نتیجه:

پس به این نتیجه کلی می
رسیم که بهترین شیوه جذب قلوب دیگران و رسیدن به درجه محبوبیت نزد مردم ( خانواده
و جامعه ) ، کسب محبوبیت نزد خداوند متعال و اصلاح کردن رابطه بین خود و خدا می
باشد . چرا که شرط رسیدن به این مقام طبق آیات و روایات ائمه (علیهم السلام) «
ایمان و عمل صالح » می باشد . پس مومنانی نزد خدا محبوبند که ایمان و آثار آن در
دل و جان آنها رسوخ کرده و در اعمال و کردار به مرحله بروز و ثبوت رسیده است و
محبوبان حقیقتی چون رسول اکرم و ائمه اطهار ( سلام الله علیهم ) را الگوی زندگی
خود قرار داده و متصف به صفات الهی شده اند و شرط اخلاص و بندگی را در زندگی
فراموش نکرده اند و چیزی را جز برای محبوب و معشوق (الله) خود نمی خواهند و....لذا
خداوند نیز آنان را دوست می دارد و به آنها  عشق می ورزد . چنین افرادی
یقیناً محبوب نزد مردم نیز خواهند بود . « چون که صد آید نود هم پیش ماست ) و
خداوند قادر و متعال عشق ومحبت آنها را در دل بندگان خود قرارمی دهد . بطوری که
اگر خود می خواستند به این هدف دست یابند شاید نمی توانستند.

خداوند متعال می فرماید :

 اگر با تمام آنچه در زمین است می خواستی بین آنها الفت و محبت و دوستی
برقرار کنی  نمی توانستنی ولی خداوند بین قلوب آنان الفت و محبت ایجاد کرد . ⁴

یا رب این درگاه دایم قبله مقصود باد

هر که باشد دشمن این خاندان ، نابود باد

هرکه مقبول تو نَبْوَد گرهمه باشد ملک

همچو شیطان ز آسمان کبریا مردود باد . ⁵ 

  http://dimo.parsiblog.com/